Mitolojik destan çağımıza ait bozkurt simgesine karşı konulan haksız tavra haklı olarak ciddi tepki verdik.
Destan çağı kültürümüze vakîf bir edebiyat öğretmeni olarak bu tepkimizi çok haklı ve yerinde buldum. Ancak bu tür tepkiler karşısında başka hassasiyetleri hatırlatmakta da fayda var sanırım. Geleceğimizin ümidi gelişim çağında olan körpe çocuklarımızda milli benliklerinin oluşmasında ve evlatları oldukları Türk milletine mensup olma şuur ve duygularının olgunlaşmasında önemli kültürel bir öge olan Andımız'ın okutulmaması karşısında sus-pus kalanların bu ikilemli soyut milliyetçi söylemlerinin samimiyeti elbette tartışılır ve sorgulanır.
Keşke aynı tepkileri, aynı milliyetçi hassasiyetleri ırkçı söylemler içerdiği gibi haksız bir gerekçeyle kaldırılan "Andımız" başta olmak üzere her gün örselenen, anlâmsızlaştırılan, değer yargılarımıza karşı da sergileyebilsek. Mitolojik Bokurt'u milli bir simge olarak görenlerin ki öyledir; Andımız karşısındaki duyarsız tutarsızlıkları nasıl izah edilecek? İçi bomboş siyasi hamasetlerden uzak kültürel ögeler, simgeler etnik aidiyetler üstü bir ve var olmamızın olmazsa olmaz omurgasıdır, çimentosudur ve Türk milletinin ortak değerleridir.
